โลกาภิวัฒน์และการขยายตัว

         อัจฉรา ภานุรัตน์ (2550 : 4) กล่าวว่า ประเทศที่ใช้ภาษาอังกฤษหรือภาษาอื่นเป็นภาษาราชการ และภาษาตนเองเป็นภาษาที่สอง ก็จะถูกระบบราชการแบบจักรวรรดินิยมกัดกร่อนภาษาพื้นเมืองและวัฒนธรรมดั้งเดิมให้ลดบทบาทและคุณค่าลง คงเหลือเพียงวัฒนธรรมบางกระแสที่โดดเด่น เช่น การแต่งกาย อาหาร อื่น ๆ เป็นต้น ข้อเสียเปรียบของประเทศเล็กประเทศน้อยอันเนื่องจากอิทธิพลของโลกาภิวัฒน์ที่สำคัญก็คือ เมื่อภาษาถิ่นเสื่อมถอยไปรหัสลับที่เป็นภูมิรู้และภูมิปัญญาก็เลอะเลือนหายไปด้วย สุดท้ายประชาชนขาดความรู้ที่จะทำมาหากิน พึ่งตนเองไม่ได้ เป็นประชาชนที่อ่อนแอต้องเกาะอยู่กับสวัดิการของรัฐชาติ หากได้รับการบริการน้อยไม่เพียงพอก็เกิดจลาจลหรือความแตกแยกในที่สุด และส่วนใหญ่จะเลือกและยอมรับความรู้แบบกระแสตะวันตกที่มากับระบบเทคโนโลยีสารสนเทศ

อัจฉรา ภานุรัตน์. (2554). โลกาภิวัฒน์และการขยายตัว. สุรินทร์ : มหาวิทยาลัย

ราชภัฏสุรินทร์.